Afgelopen week mocht ik op de theologische hogeschool een les geven over zorg voor de schepping. De aandacht ging naar het afvalprobleem. Samen met de studenten bedachten we dingen die we kunnen doen om afval te voorkomen.
De grootste invloed die we als consumenten op afval hebben, is ons koopgedrag aanpassen. Immers: bijna alles wat we kopen laat op korte of langere termijn afval na. De reis van een voorwerp vanuit de winkel, via het gebruik ervan, naar de afvalhoop kan lang of korter zijn.
We bedachten onder andere dat het niet kopen van spullen een manier is om de afvalberg niet verder te laten groeien. Wat je niet koopt, komt ook niet in de vuilnisbak terecht. Maar ook: spullen van goede kwaliteit gooi je minder snel weg dan spullen van slechte kwaliteit. Dit kan een uitdaging zijn.
Denk bijvoorbeeld aan speelgoed. Er is veel fleurig, goedkoop speelgoed op de markt. Dat is snel gekocht, het is leuk om te geven en kinderen zijn er blij mee. Zeker voor mensen met een smalle portemonnee is dat een uitkomst. Maar na een poosje gaat het stuk en belandt het op de vuilnisbelt.
Voor duurder speelgoed moet je misschien even sparen, maar als je het eenmaal gekocht hebt gaat het lang mee. Denk aan houten blokken, DUPLO natuurlijk!!! Lego, Mecano en ander duurzaam speelgoed. Wie herinnert zich niet het speelgoed bij oma op zolder waarmee onze ouders ook al speelden. Goede kwaliteit gaat lang mee.
Of denk aan meubels. Als voorbeeld werd genoemd dat houten meubels langer meegaan dan plastic meubels. Hier in Indonesië geldt dat zeker. Hoe vaak heb ik wel niet op een wankele, gebarsten plastic stoel of kruk gezeten. In de zon verweert het plastic zo, dat het op den duur makkelijk breekt. Dan verdwijnt de stoel of kruk op de vuilnisbelt. In Nederland hebben we daarnaast met andere uitdagingen te maken. We raken bijvoorbeeld ergens op uitgekeken. Of er komen nieuwe modellen op de markt. Welke keuzes kunnen we dan als consument maken?
Ten slotte kwamen de studenten nog met het idee om minder afval te veroorzaken door kapotte spullen te repareren. Als voorbeeld werd kleding genoemd. We kunnen gaatjes en loszittende naden repareren met naald en draad. We kunnen een nieuwe rits in een kapotte broek of jas laten zetten. Hier in Indonesië kost dat niet zoveel. Maar ook in Nederland vind je kleermakers die dat voor je kunnen doen. Sommige Repair Café’s hebben een naaiafdeling waar kledingstukken gerepareerd kunnen worden. Het helpt je om de aanschaf van een nieuw kledingstuk langer uit te stellen.
Er zijn natuurlijk nog meer voorbeelden te bedenken. Het helpt enorm als je bij de aanschaf van spullen nadenkt over de reis die het product gaat maken.
Ik sluit deze blog af met een slogan van Fairphone, het duurzame telefoonmerk.
“De duurzaamste telefoon is degene die je al hebt!”